Dag 13. Wennen aan het niets doen is ook afzien

Hoelaat is het? Acht uur al? We hebben uitgeslapen vandaag. Langer dan tot 8 uur konden we het niet rekken. Toen we gingen slapen heeft het heel erg hard geregend en gedonderd. Wij denken dat het was om ons vast weer aan Nederland te laten wennen. 
Na een kletspraatje en een lekkere douche trokken we onze wandelschoenen aan en liepen we richting het centrum. We begonnen onze culturele dag met een bezoek aan de citadel van Pamplona. Een oud verdedigingsbouwwerk uit de 14e eeuw. Het had mooi kunnen zijn maar met was hevig aan het restaureren en dus zagen we voornamelijk bouwvakkers en hijskranen. Dan maar verder de stad in voor een ontbijtje. in een klein gezellig tentje kregen we de lekkerste café con lecè van de afgelopen twee weken. Dit samen met een lekker broodje vormde de basis voor de rest van de dag. 
We liepen verder naar de plaza del Torres. De stierenvechtersarena waar de beroemde stierenrennen van Pamplona eindigen. Naast de arena was en weinig en dus liepen we door naar de kathedraal. Dit was tegenwoordig een museum dat bestond uit drie delen. De kathedraal was erg mooi. Verder was er een oud klooster en het museumdeel. Dit alles was zeker de moeite waard. Bij een klein winkeltje kochten we een telegraaf zodat we weer een beetje op de hoogte waren van het nieuws in Nederland. We lazen de krant op een terrasje met koffie en later met een wijntje. 
Op de weg naar ons hotel kocht bas nog iets leuks voor Luc wan dat hoort natuurlijk als je zolang weg bent geweest. In de hotelkamer was niet veel te doen. Nico deed een klein schoonheidsslaapje en bas vermaakte zich met een Spaanse versie van Superman. Om 17.00 uur zou het museum open gaan en dus stonden wij daar om half 6 voor de deur. Het museum kostte wel 2 euro dus er stond ons vast iets moois te wachten. Er stond veel kunst en archeologische vondsten uit de regio. Sommige dingen was leuk om te zien maar 2 euro was ook wel voldoende. Aan bezoekers waren ze in het museum blijkbaar ook niet echt gewend want op iedere etage kregen we een eigen suppoost die scherp in de gaten hield wat we deden. Er was dan ook verder niemand in het museum. We besloten snel weer te gaan voor een terrasje. Een biertje met een schaaltje olijven hielden ons weer even bezig tot het diner. Een kort belletje naar huis vertelde ons dat we gelukkig weer welkom waren morgen dus konden we met een gerust hart gaan zoeken naar ons laatste avondmaal. Het werd een klein tentje in de calle San Nicola. Dat moest wel goed gaan dus. We keken al anderhalve week uit naar echte Spaanse tapas en dat kregen we. Op verschillende bordjes kregen we de lekkerste en kunstig opgemaakte gerechtjes voorgeschoteld. het was dan ook al snel elf uur en we moesten maar eens naar ons hotel terug. Dat was nog een half uur lopen en we waren gewend om vroeg op bed Te liggen. Mede door de vino tinto was de weg terug erg gezellig en om half 12 konden we ons bed begroeten. 
De laatste nacht in Spanje kon beginnen en een geweldige vakantie komt hier bijna tot een einde. 

Vandaag was een vreemde dag. Het voelt vreemd om de hele dag bezig te zijn met andere dingen als: hoever is het nog, heb ik nog water en wat eten we straks. De rust en eenvoud die we de afgelopen twee weken hebben gehad doen een mens goed. Morgen op naar huis. Om kwart voor vier vliegen we uit Pamplona naar Madrid. Vervolgens vliegen we om zes uur naar Amsterdam waar we rond tien uur aankomen.