Dag 10, bloedheet
Door: Bas
Blijf op de hoogte en volg Bas en Nico
23 Mei 2011 | Spanje, Monreal
De oordoppen hadden hun werk weer goed gedaan. Waar we medepelgrims hoorden klagen over snurken, scheerapparaten en hard praten, hadden wij alleen last van de hitte en de stank van zweet dat daar een gevolg van was. De mannen uit Brazilië wilden hun wasje graag op tijd droog hebben dus hadden ze de verwarming maar aangezet. Pffff niet echt een goed idee. Snel het bed uit en naar beneden voor frisse lucht en een stuk brood met kaas.
Het was zo rond een uur of 7 dag we de herberg uitliepen op weg naar Monreal. Aan het einde van de straat riep Bas ineens "shit". Bleek dat zijn was nog aan de waslijn hing. Net op tijd nog om terug te gaan. Nadat echt alles was ingeladen gingen we op weg. De route begon meteen met wat klimmetjes dus binnen een half uur waren de ruggetjes bezweet en de spieren warm. We liepen door een groot uitgestrekt gebied dat voornamelijk bestond uit akkerbouw. Het was mooi maar wel veel van hetzelfde. We liepen na een paar kilometer een stuk land op dat priveterrein bleek te zijn. We mochten hier uiteraard gewoon wandelen want alle gele pijlen wezen deze kant op. In ons route lekke stond dat we hier wilde stieren zouden tegenkomen. Spannende gedachte maar helaas hebben we ze niet gezien. Wel liepen we door een kudde wilde paarden. Hele makke beesten die netjes aan de kant gingen toen wij eraan kwamen.
De zon was inmiddels fel gaan schijnen en dat maakte de tocht behoorlijk zwaar.
Zo tegen 11 uur kwamen we aan in Izco. Een klein dorpje met een herberg die ook als bar diende. Hier bestelden we een bacadillo con jamon en een cola. Dit wondermiddel deed wederom zijn werk want de we voelden de energie in ons stromen. We vertrokken snel voor de laatste kilometers naar Monreal. Deze bleken behoorlijk zwaar te zijn, dit kwam vooral door de brandende zon die recht Boven ons stond. Na de laatste twee kilometers te hebben gelopen door een schaduwrijk bos kwamen we om half 2 aan in Monreal. Het dorps was erg mooi opgeknapt waardoor de oudheid goed bewaard was Gebleven. Dat hadden we wel eens anders gezien in Spanje.
Na een kleine zoektocht kwamen we aan bij de herberg. Wederom was er een grote kamer met stapelbedden maar ook was er een prima douche en een wasmachine! Dit laatste was ook wel eens lekker.
De beheerster van de herberg vertelde ons dat het restaurant/ de bar om half vier zou sluiten. We moesten dus snel zijn voor onze cervezza. We kwamen via een trap binnen in eens soort voetbalkantine waar we een heerlijke San Miguel kregen. De vrouw vroeg ons of we ook wilden eten. Aangezien we geen idee hadden of er vanavond verder nog iets open zou zijn stemden we in maar we hadden geen idee waarin... Binnen een minuut stond er een grote schaal met groente voor onze neus. Er bleek geen kaart te zijn maar gewoon een dagmenu. De groente smaakte prima al ware. We zo hongerig dat alles lekker zou zijn op dat moment. Na de groente (wat het voorgerecht bleek te zijn) kregen we patat met een cordon bleu en een stuk vis. De cordon bleu was vers van de kip en smaakte prima. Ook de vis was goed maar dit was gewoon een grote visstick. Als toetje kregen we een stuk fruitige kwark met cake. Het geheel wel afgesloten met een café con lecè. Tel hier een paar cervezzas bij op en we hadden een prima middag voor nog geen 25 euro.
Toen we terug liepen hadden we het idee dat we nooit meer hoefden te eten, zo vol zaten we. Tijd voor siësta dus. Ondertussen waren er nog een aantal pelgrims aangekomen in de herberg. De meesten herkenden we nog van vorige wandelingen.
Na het slaapje gingen we naar de lokale supermarkt om wat eten voor de avond in te slaan. We hadden ons al gelaafd aan het middagmaal en dus namen we een stokbrood, paté en een fles vino tinto. Een korte wandeling door het dorp leerde ons dat de toerist uithangen weinig zin had omdat de kerk gesloten was en al het moois buiten hadden we al gezien.
Nadat we was hadden opgehangen hebben we ons avondmaal verorberd. Erg lekker en gezellig, samen met een aantal andere pelgrims.
Na het eten was het tijd om het bed op te zoeken. Wel voorzichtig want echt stevig zijn de stapelbedden hier niet.
We hebben vandaag 29 kilometer gelopen. Het was een zware toch, vooral door de hitte en doordat de voeten en spieren toch wel wat vermoeid beginnen te raken. Morgen lopen we in ongeveer 30 kilometer naar Puente la Reina. Een zeer bekende pelgrimsplaats omdat hier meerdere routes naar Santiago samen komen om verder te gaan als één route. Dat gaan wij echten niet doen omdat wij vanaf daar omhoog lopen naar Pamplona.
Het was zo rond een uur of 7 dag we de herberg uitliepen op weg naar Monreal. Aan het einde van de straat riep Bas ineens "shit". Bleek dat zijn was nog aan de waslijn hing. Net op tijd nog om terug te gaan. Nadat echt alles was ingeladen gingen we op weg. De route begon meteen met wat klimmetjes dus binnen een half uur waren de ruggetjes bezweet en de spieren warm. We liepen door een groot uitgestrekt gebied dat voornamelijk bestond uit akkerbouw. Het was mooi maar wel veel van hetzelfde. We liepen na een paar kilometer een stuk land op dat priveterrein bleek te zijn. We mochten hier uiteraard gewoon wandelen want alle gele pijlen wezen deze kant op. In ons route lekke stond dat we hier wilde stieren zouden tegenkomen. Spannende gedachte maar helaas hebben we ze niet gezien. Wel liepen we door een kudde wilde paarden. Hele makke beesten die netjes aan de kant gingen toen wij eraan kwamen.
De zon was inmiddels fel gaan schijnen en dat maakte de tocht behoorlijk zwaar.
Zo tegen 11 uur kwamen we aan in Izco. Een klein dorpje met een herberg die ook als bar diende. Hier bestelden we een bacadillo con jamon en een cola. Dit wondermiddel deed wederom zijn werk want de we voelden de energie in ons stromen. We vertrokken snel voor de laatste kilometers naar Monreal. Deze bleken behoorlijk zwaar te zijn, dit kwam vooral door de brandende zon die recht Boven ons stond. Na de laatste twee kilometers te hebben gelopen door een schaduwrijk bos kwamen we om half 2 aan in Monreal. Het dorps was erg mooi opgeknapt waardoor de oudheid goed bewaard was Gebleven. Dat hadden we wel eens anders gezien in Spanje.
Na een kleine zoektocht kwamen we aan bij de herberg. Wederom was er een grote kamer met stapelbedden maar ook was er een prima douche en een wasmachine! Dit laatste was ook wel eens lekker.
De beheerster van de herberg vertelde ons dat het restaurant/ de bar om half vier zou sluiten. We moesten dus snel zijn voor onze cervezza. We kwamen via een trap binnen in eens soort voetbalkantine waar we een heerlijke San Miguel kregen. De vrouw vroeg ons of we ook wilden eten. Aangezien we geen idee hadden of er vanavond verder nog iets open zou zijn stemden we in maar we hadden geen idee waarin... Binnen een minuut stond er een grote schaal met groente voor onze neus. Er bleek geen kaart te zijn maar gewoon een dagmenu. De groente smaakte prima al ware. We zo hongerig dat alles lekker zou zijn op dat moment. Na de groente (wat het voorgerecht bleek te zijn) kregen we patat met een cordon bleu en een stuk vis. De cordon bleu was vers van de kip en smaakte prima. Ook de vis was goed maar dit was gewoon een grote visstick. Als toetje kregen we een stuk fruitige kwark met cake. Het geheel wel afgesloten met een café con lecè. Tel hier een paar cervezzas bij op en we hadden een prima middag voor nog geen 25 euro.
Toen we terug liepen hadden we het idee dat we nooit meer hoefden te eten, zo vol zaten we. Tijd voor siësta dus. Ondertussen waren er nog een aantal pelgrims aangekomen in de herberg. De meesten herkenden we nog van vorige wandelingen.
Na het slaapje gingen we naar de lokale supermarkt om wat eten voor de avond in te slaan. We hadden ons al gelaafd aan het middagmaal en dus namen we een stokbrood, paté en een fles vino tinto. Een korte wandeling door het dorp leerde ons dat de toerist uithangen weinig zin had omdat de kerk gesloten was en al het moois buiten hadden we al gezien.
Nadat we was hadden opgehangen hebben we ons avondmaal verorberd. Erg lekker en gezellig, samen met een aantal andere pelgrims.
Na het eten was het tijd om het bed op te zoeken. Wel voorzichtig want echt stevig zijn de stapelbedden hier niet.
We hebben vandaag 29 kilometer gelopen. Het was een zware toch, vooral door de hitte en doordat de voeten en spieren toch wel wat vermoeid beginnen te raken. Morgen lopen we in ongeveer 30 kilometer naar Puente la Reina. Een zeer bekende pelgrimsplaats omdat hier meerdere routes naar Santiago samen komen om verder te gaan als één route. Dat gaan wij echten niet doen omdat wij vanaf daar omhoog lopen naar Pamplona.
-
23 Mei 2011 - 18:12
Corrie:
zo wat een leuke verslagen allemaal zeg. petje af voor jullie prestatie
nog ff volhouden, ook met dat warme weer
groetjes van ons... -
23 Mei 2011 - 18:14
Eric:
Geen stieren vandaag? Succes naar het puntje van Reina morgen. -
23 Mei 2011 - 18:16
Corrie:
PS. MOOIE FOTO'S HOOR
en Bas je word al lekker bruin zo..
groetjes -
23 Mei 2011 - 19:45
Tessa En Cobie:
bas smeer je in met zonnebrand! anders word je te bruin ha ha......... nico jij kan nu ook de was doen zie ik, dat is fijn ha ha........ hebben jullie al trek in andijvie stampot? wij zijn wel een beetje jaloers, vooral op het zonnetje!!!!!!!!! dikke kusss ons -
24 Mei 2011 - 14:52
Oma Slutter:
Hoi mannen
Ik zie dat het bij jullie allemaal goed verloopt.
Bas lekker verbrand, ik hoorde dat Bas al heinwee heeft naar Luc, e natuurlijk ook naar Conny.
Fijn dat jullie het zo naar de zin hebben.
Tot vrijdag liefs oma -
24 Mei 2011 - 17:50
Yvan:
He Bas (en Nico),
Nog een klein stukje te gaan, geniet er nog even van!!! Succes de laatste kilometers!
Groeten,
Yvan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
